Geguritan

Nresnani Tanpa Ditresnani

Wiwit dina iki

Aku mung pengen kowe ngerti

Larane atiku ora bisa ditambani

Rasane ati kaya wis mati

Ajur  lebur kaya ora ana sing duweni

Sing takrasa namung siji

Lara lan perih saka jero dhadha iki

Merga kowe sing tansah nglarani

Tanpa ngerti rasane nresnani tanpa ditresnani

Takliwati

Telung wulang wis takliwati

Takliwati tanpa ngerti sliramu maneh

Takliwati tanpa ana kabar saka awakmu maneh

Takliwati kanthi ati kang kepati-pati

Takliwati karo nahan eluh iki

Takliwati senajan lara sing takrasani

Matur suwun

Kagem lelara sing wis kokwenehi

Dudu Malaekat

Isih cetha ayang-ayangmu ning mripat

Rasa-rasane kaya kesamber kilat

Nalika ngerti janjimu mung ana ing ilat

Ndadekake aku angel menyat

Menyat saka wektu sing wis kliwat

Marang sapa anggonku sambat?

Atiku mung siji, aja kok iris dadi papat

Nanging aku kudu kuwat

Senajan aku dudu malaekat

Ora Mesthi Udan

Langit biru wis katon ireng ing duwur kae

Srengenge bali menyang panggonanne

Wit-witan padha goyang rana-rene

Godhong garing wis padha kabur kumleyang

Mendhung dadi pratandha udan meh teka

Titik-titik grimis sansaya krasa

Nanging udan ora teka-teka

Mendhung mung dadi pratandha

Nanging udan ora mesthi bakal tumeka

Srengenge ing Dina iki

Udan ing dina iki

Namung nggawe trenyuhing ati

Neng ngendi srengenge ing dina iki?

Apa wis kesel nyoroti bumi pertiwi?

Apa pancen wis ora gelem nyoroti bumi pertiwi?

Cahyamu wiwit esuk tansah setya ngancani

Ngancani lan ngeterake aku lumaku ing wengi

Cahyamu sing tansah madhangi ati

Uga nentremake bumi pertiwi

Nanging wis ora ana, wiwit dina iki

Limang Taun Kepungkur

Limang taun kepungkur

Isih cetha ing ayang-ayang ku

Nalika aku ketemu sliramu

Nalika sliramu mburu tresnaku

Nalika sliramu nggawe aku ngguyu

Nalika sliramu isih ngucapake I love you

Nanging saiki

Limang taun kepungkur mung dadi crita bisu

Crita tresnaku karo tresnamu

Kang kapisah dening wektu

Mugi-mugi tresnamu isih kanggo aku

Kang ora bisa nemu gantine sliramu

Tak Tunggu Tekamu

Sumribit angin nembus sajroning atiku

Ron-ron garing wis padha kumleyang kabur kanginan

Langit biru wis katon ireng

Nanging awakmu durung wae ketingal

Kabeh wong wis padha mlebu istanane

Kejaba aku,,

Aku isih neng kene, ing sak tengahe udan iki

Kilat katon mesem ing langit kana

Kaya-kaya menehi pawarta awakmu bakal teka

Aku isih neng kene nganti wengi kang sansaya sepi

Ngenteni cahyane pasuryanmu sing bakal madhangi wengiku

Sanajan awakku wis krasa abot

Nanging tetep taktunggu tekamu ing sak ngisore payung iki

Swiwi Angen-angen

Sliramu, iya sliramu..

Sliramu sing menehi aku swiwi angen-angen

Supaya aku bisa mabur karo slira mu

Mabur ing donya kang kowe arani katresnan

Bebarengan lumaku mangun bale wisma..

Seneng, ngguyu, nelangsa

Wis tak lakoni bareng karo sliramu..

Nanging saiki..

Swiwi mu wis suwek

Suwek katiup maruta nalika mabur

Aku ora bisa ngetutake sliramu

Sansaya adoh slira mu mabur

Mabur, lunga karo angen-angen mu

nanging dudu karo aku..

Ati Kang Keranta-ranta

Setya iku sengsara

Sengsara kang nyiksa raga

Sengsara merga dilara-lara

Sengsara merga priya ora setya

Sajroning atiku wis nandhang setya

Nanging wong liya,,,

Setya iku wuta

Wutane ati merga wong wadon liya

Aku ora kuwawa mangerteni ana selir liya

Nanging aku ora bodho

Aku luwih becik

Lan luwih perkasa

Rasa Sirna

Sarumpun kembang melathi

Nandhakake kasedihan mring lakune

Hawa atis kaganti karo panas

Rina kaganthi karo mega

Nanging atiku...

Durung kaganthi marang wong liya

Rasa iki ora bisa tak umpetake

Saya suwi saya jumbuh marang sliramu

Aku kudu tumindak apa?

Ngadepi rasa iki rasa kang wis kalawan takdir

Rasamu kang wis nyatu marang jero bumi

Banyu

 Aku bersyukur bisa nggayuh sliramu

Aku bersukur anane kahananmu

Sliramu gawe panguripan iki

Panguripan kang sejati

Kowe ana merga gusti

Gusti sang lir retna kang mujudake banyu iki

Banyu sing ora pernah mati

Banyu sng nyegerake ati

Banyu sing migunani

Mawar

 Wangimu tansah gawe bebungah ing ati

Wujudmu tansah gawe bebungah ing raga

Sumebarmu tansah gawe luluh ing rasa

mawar...

Senadyan bentukmu akeh erine

Nanging kowe saiki

Dadi pujangga anyar

pujangga kang ngraketake rasa

Wong Tuwo

nalika aku isih seger

nalika aku isih sehat

nalika aku isih lincah

aku kok tresnani

nanging saiki...

aku kok uncal-uncalake

kaya-kaya wis ora miguna

kaya-kaya wis ora sempurna

aku iki kaya alqur’an amoh

alqur’an kang suci sing kudu diajeni

aku iki...

wong tuwo kang kudu dihormati

disegani, disayangi, lan diayomi

PHP

 dina-dinaku kabalut mega

dina-dinaku kabalut rina

dina-dinaku kabalut rasa

rasa kang ora pernah teka

ning endi aku arep mlaku

ning endi aku goleki sliramu

sliramu tansah ilang saka paningalku

aku namung bisa sumeleh ing ati

nandhang rasa iki

rasa kang ana namung ing lathi

Runtuhe Bimbinganku

Dening : Liza ambarwati

Apa aku kudu ngamuk?

Apa aku kudu nesu?

Ngerteni pencitraanmu iki

Ning endi moralmu?

Ning endi etikamu?

Apa aku kudu musnahake kowe?

oh bocahku...

Dina-dinamu kabalut dusta

Dusta raga kang nyiksa

Tuturmu sing ora kuwawa

Gawe nyiksa jiwa

Kesabaran ati wis tak lampahi

Warahanku wis kok entuki

Naging kuwi mung ana ing lathi